Şebeke maliyetleri artıyor. Ne kadar fazla, çok fazladır?

Investing.com — Morgan Stanley (NYSE:MS) analistleri yakın zamanda yayınladıkları bir notta şöyle belirtti: “Avrupa genelinde şebeke yatırım maliyetleri hızla artıyor. Bu durum gecikmelere, siyasi incelemelere ve projelerin uygulanabilirliği konusunda endişelere yol açıyor.”

Bazı projelerin, özellikle yüksek gerilim (HV) altyapısında, finansal sınırlara ulaştığına dair kanıtlar artıyor.

Almanya Federal Ağ Ajansı, 2045 yılına kadar şebeke genişletmesi için 328 milyar avro gerektiğini tahmin ediyor.

Dört İletim Sistemi Operatörü olan Amprion, TenneT, 50Hertz ve Transnet bu yatırımı yönetiyor.

Bu arada, İngiltere’nin National Grid (LON:NG) şirketi beş yıl içinde 60 milyar sterlin harcamayı planlıyor. Aracı kurumun eklediğine göre, bunun 30 milyar sterlini sadece İngiltere için ayrılmış durumda. Bu rakam, önceki beş yıllık harcamanın iki katı.

Artan maliyetler halihazırda proje uygulamalarını etkiliyor. Şubat ayında, Belçika’nın Elia şirketi, “aşırı ısınmış tedarik zinciri” gerekçesiyle HVDC altyapı fiyatlandırması nedeniyle Enerji Adası projesi için sözleşmeleri erteledi.

Elektrik ekipmanlarındaki enflasyon oldukça yüksek oldu. 2019’dan 2024’e kadar, transformatörler ve orta gerilim şalt ekipmanları için endekslenmiş ÜFE önemli ölçüde yükseldi. Ancak fiyat artışları son zamanlarda yavaşladı. ABD’deki şalt ekipmanı fiyatları, sermaye malları arasında en keskin artışı gösterdi ve emtia maliyetleri ve tarifeler nedeniyle yakın zamanda yeniden hızlandı.

Almanya’daki siyasi tepki, yeraltı kablolarına kıyasla 4,5 kat daha ucuz olabilen havai hatları tercih eden önerileri içeriyor. Maliyet tasarrufu önlemleri, şebeke planlama tartışmalarında merkezi bir konu haline geliyor.

Tedarik kısıtlamaları hafifliyor ancak hala yüksek seviyede. ABB (ST:ABB), orta gerilim şalt ekipmanları için teslimat sürelerinin 50 haftaya kadar çıktığını ve şu anda 30-35 haftaya düştüğünü bildirdi. Bu süre, tipik 24 haftalık sürenin hala üzerinde.

Siemens (ETR:SIEGn) ve Hitachi (OTC:HTHIY) gibi şirketler, bazı ürün hatlarında %30 ila %100 kapasite ekliyor. Büyük eklemelerin 2027’de tamamlanması bekleniyor.

Tedarik zinciri genelinde marjlar genişledi. Orta gerilim ürün marjları %10-15’ten %15-25’e yükseldi.

Orta gerilim marjlarında 500 baz puanlık bir düşüş, Schneider’in grup marjını 100 baz puan azaltabilir. 2026’nın ikinci yarısında normalleşme bekleniyor.

Morgan Stanley, yüksek gerilimde Siemens Energy’nin şebeke bölümünün 2028’de %18 marj ile zirve yapmasını öngörüyor. Bu oran, tarihsel %5-15 aralığının üzerinde.

Bu yüksek marjlar, “aşırı kazanç” ve sektörün sürdürülebilirliği konusundaki endişeleri körüklüyor.

Almanya ve İngiltere’deki düzenleyici modeller, bu maliyetlerin nasıl emileceğini şekillendiriyor. Almanya’da, maliyetler İSO’ların varlık tabanına ekleniyor ve Düzenlenmiş Varlık Tabanı modeli kapsamında tüketici fiyatlandırması yoluyla geri kazanılıyor.

İngiltere’de, National Grid, operatörleri harcamaları belirlenen sınırlar içinde tutmaya zorlayan, izin verilen getirilerle sabit bir yatırım harcaması anlaşması altında çalışıyor.

2030’dan sonra yeni kapasite ve azalan talep, fiyat baskısını hafifletebilir. Ancak mevcut maliyet seviyeleri halihazırda proje fizibilitesini zorluyor.

HVDC projeleri inceleme altındayken ve orta gerilim marjları rekor seviyelerdeyken, karşılanabilirlik tartışması yoğunlaşıyor.

Bu makale yapay zekanın desteğiyle oluşturulmuş, çevrilmiş ve bir editör tarafından incelenmiştir. Daha fazla bilgi için Şart ve Koşullar bölümümüze bakın.