Zihin, temel işlevi gereği düşünmek için vardır. Ancak bazı durumlarda bu düşünme süreci öyle bir noktaya ulaşır ki faydalı olmaktan çıkar ve bir çıkmaza dönüşür. Bireyler bu düşünce döngüsünde istemsizce aynı düşünceleri döndürür ve çözüm arayışına girerler. Fakat bu süreç, çözüm üretmek yerine sadece kontrol arzusunu tatmin etme çabası olarak kalır. Zihnin bu aşırı yorulması, beynin özellikle problem çözümü ve mantıklı düşünme ile ilgilenen ön bölgelerinde sürekli bir aktiflik meydana getirir. Bu da zamanla zihinsel yorgunluk, motivasyon kaybı, uyku bozuklukları ve hatta fizyolojik enerjinin azalmasına neden olabilir.
Mesele düşünmek değil; asıl sorun hissetmemektir. Birçok kişi sorunlarını düşünerek çözmeye çalıştığını zanneder ama çoğunlukla bu eylem gerçekte çözmek değil; duygulardan kaçınmak içindir. Düşünce yoğunluğu, bazı duygusal temaslardan kaçınmanın bir yolu haline gelir. Oysa değişim, düşünceleri çözümlemekten değil; onların arkasında gizlenen duyguları ve bedensel tepkileri tanımaktan geçer. Düşüncelerin günlük yaşantımıza etkisini fark etmek, aydınlatıcı bir adım olabilir.
Zihni susturmaya değil, onu anlamaya odaklanmak daha sağlıklı bir adımdır. Zihni kontrol etmeye çalışmak yerine, onu anlama yoluna gitmek gereklidir. Düşüncelerin ardında hangi ihtiyaçların yattığını tespit etmek, üzerinde bıraktıkları etkiyi değiştirebilir. Kimi zaman bu ihtiyaçlar kontrol arzusudur, kimi zaman onaylanma isteği ya da geçmişten gelen bir tecrübenin bugüne yansımasıdır. Bu farkındalık süreci, zihni kontrol etmekten ziyade onunla uyum içinde çalışmanın önünü açar.
Netice itibariyle, sürekli düşünme hali, yaşamda gizli bir yorgunluk ve verimsizlik sebebi olabilir. Düşünce yükünün sizi yorduğunu hissetmeye başladığınızda, çözüm sadece daha az düşünmek değildir. Asıl ihtiyaç, düşüncelerinizi anlamak ve altında yatan duyguları tanımlayarak zihinsel enerjinizi bugünü dolu dolu yaşamak için kullanabilmektir.
News
